Σάββατο, Μαρτίου 04, 2017

Σχέσεις Από Καλό Χαρμάνι



Δεν ξέρω αν πήρες είδηση, αλλά ο Λουμίδης έβγαλε διαφημίσεις με τις Τρεις Χάριτες για πρωταγωνίστριες. Αποκλείεται να μην είδες ένα από τα πρώτα δύο σποτάκια, κάνουν θραύση στο διαδίκτυο. Προ ολίγου είδα το 2ο.

Πέραν του ενθουσιασμού, πέραν του ευσεβοποθισμού ότι κάποτε θα επιστρέψουν στην τηλεόραση, εμένα οι Τρεις Χάριτες μου προκαλούν τόση νοσταλγία, που σχεδόν πέφτω σε κατάθλιψη. Οι Τρεις Χάριτες δεν ήταν απλά μια σειρά, ήταν μια ολόκληρη εποχή. Που όσο περνούν τα χρόνια συνειδητοποιώ ότι δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει όσο κι αν ο κόσμος θεωρητικά προοδεύει τεχνολογικά. Εκείνη η ανεμελιά της Έκτης Δημοτικού, που περιμέναμε το Σάββατο πώς και πώς για να τις δούμε στην τηλεόραση και μετά να τις ξαναδούμε στο βίντεο ώσπου να χαλάσει η κασέτα, και μετά να τις συζητάμε μια βδομάδα στο σχολείο μέχρι το επόμενο επεισόδιο δεν πρόκειται να ξαναγυρίσει.

Πλέον τα πάντα αλλάζουν τόσο γρήγορα, βομβαρδίζεσαι από εκατό πάντες από νέες σειρές, επεισόδια, ειδήσεις, προγράμματα, talent shows, που δεν προλαβαίνεις να εκτιμήσεις και να χωνέψεις τίποτα. Δεν υπάρχει η προσμονή, δεν υπάρχει η αγωνία. Καλή η πολυφωνία δεν λέω, αλλά εγώ πιο ευτυχής υπήρξα και με ένα κανάλι, και με μία σειρά για δυο χρόνια.

Τι να πω ρε παιδί μου, σφίγγεται η καρδιά μου όποτε δω τις Τρεις Χάριτες, όποτε δω και ακούσω οτιδήποτε από εκείνη την εποχή γενικά. Τα νιάτα μου πεθυμώ; Τους γονείς μου ψάχνω; Το σχολείο μου θέλω πίσω; Την άγνοιά μου; Εκείνο το αγνό χιούμορ; Το ότι έβρισκα αστείο ότι έπεσε πάνω στο κεφάλι της Όλγας ένα ρολόι με μία βοσκοπούλα; Αφού και σήμερα αυτό βρίσκω αστείο. Είναι λογικό τώρα αυτό; Να γελώ με αστεία του 1990;

Η ζωή μου είναι πιο γεμάτη και ουσιαστική από τότε που παντρεύτηκα και έκανα παιδί. Δεν μου λείπει τίποτα, δεν παραπονιέμαι. Είμαι στη σωστή κατεύθυνση. Γιατί τότε θέλω να επιστρέψω στο τότε, ένας Θεός ξέρει. Όπως και να ‘χει, ακόμα και αυτή η δόση του ενός λεπτού από Τρεις Χάριτες που μου χαρίζει ο Λουμίδης είναι βάλσαμο στην ψυχούλα μου. Και τα δυο σποτάκια τα έχω δει 150 φορές και συνέχεια ψάχνω αφορμή να τα ξαναδώ.


(Το δεύτερο βίντεο, το 3λεπτο, το καλό, πολύ κακώς δεν έχει βγει στο Youtube ακόμη. Ψάξε το στο Facebook στην επίσημη σελίδα του Λουμίδη).

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Κ' εγώ έτσι νιώθω για τις Χάριτες, την Βίσση της δεκαετίας του 90 (επικές στιγμές), και άλλα της ίδιας περιόδου…

Μακάρι να κάνουνε μερικά νέα ολοκληρωμένα επεισόδια με τις Χάριτες ή έστω ένα που να πάει μία ώρα τουλάχιστον.

Mia Petra είπε...

Πως είναι δυνατόν να νιώθουμε ακριβώς το ίδιο, κι ας υπάρχει
διαφορά ηλικίας; Κάτι τρέχει με την νοσταλγία παιδιά... χχχ

Ανώνυμος είπε...

http://www.oneman.gr/pop-code/t/tileorasi/afierwmata/ferte-mas-epiteloys-pisw-ta-paixnidia-xwris-sunora.4561422.html