Τρίτη, Φεβρουαρίου 18, 2014

Ένας Χέστης

Σε πιάνουν και σένα κρίσεις πανικού ότι δεν θα προλάβεις να πραγματοποιήσεις τίποτε από εκείνα που κάποτε ονειρεύτηκες; Εμένα με πιάνουν. Από τότε που έκλεισα τα 30 και μετά την εγχείρηση είμαι συνέχεια με ένα "πότε;" Και όπως τα κόβω τα πράγματα η απάντηση είναι μάλλον "ποτέ". 

Κάποτε η ζωή μου ήταν πολύ σίγουρη και αισθανόμουν μιαν ασφάλεια. Ήξερα ότι μετά το Δημοτικό θα πάω Γυμνάσιο, ήξερα ότι μετά θα πάω Λύκειο και στρατό, ήξερα ότι ακόμη κι αν δεν περάσω σε ελλαδικό πανεπιστήμιο θα πήγαινα κάπου στην Αγγλία, είχα πάντα ένα δίκτυ κάτω από τα πόδια μου. Δεν έχανα τον ύπνο μου. Τώρα όχι μόνο τον χάνω, αλλά υπάρχουν νύχτες που ούτε η Νικολούλη δεν είναι άξια να μου τον βρει. 

Είμαι πλέον στην ηλικία του "δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει". Μπορεί άλλοι να μπαίνουν πιο νωρίς σ' αυτό το στάδιο, το αναγνωρίζω, όμως εγώ τώρα καλούμαι να αντεπεξέλθω, καλώς ή κακώς, και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ. Νιώθω ότι έχω ένα ωκεανό μπροστά μου, πρέπει οπωσδήποτε να κολυμπήσω απέναντι και κανένας δεν μου εγγυάται αν θα φτάσω ποτέ στη στεριά. Καλωσήλθες στη ζωή, θα μου πεις. ΟΚ, το αντιλαμβάνομαι, αυτό είναι το συναρπαστικό του να ζεις, εδώ έγκειται η πρόκληση, εδώ απαιτούνται κότσια. Ε, δεν ξέρω αν τα έχω. 

Τι να λέμε τώρα μαλακίες... Δεν τα έχω. Αν τα είχα, εδώ θα ζούσα; 

Όποιος φοβάται πέφτει και κοιμάται, έγραψε κάποτε ένας στο στάτους του στο φέησμπουκ. 
Σκεπάστηκα ήδη, μέχρι το κεφάλι. Έγινα ένα κουβάρι, ένα κουρέλι και έσβησα και το φως. 

Τα ξαναλέμε μια καλύτερη μέρα. 


8 σχόλια:

Αχάπαρη είπε...

Κόψε τες πελλάρες. Ουλλοι έχουμε στιγμές που νιώθουμε έτσι εν σημαίνει είμαστε δειλοί ή ενηξερω κι εγώ τι. Απλά πρέπει να αρχίσεις να βλέπεις τα πράματα πιο αισιόδοξα τζιαι να εστιάσεις στα θετικά :)

Moonlight είπε...

Γιε μου, τι να πουν και οι άλλοι άμα λαλείς εσύ έτσι;
Μια χαρά είσαι. Συγκεντρωθείτε σε κανένα μωρό, τζαι παρέτα να πολλοσκέφτεσαι. Εν ο καιρός του (σκάσε και) κολύμπα. Ε, βούττα τζαι κανεί σε. :)

Ανώνυμος είπε...

Εννα σου το πω στα ίσια όπως θα μιλούσα σε ένα φίλο μου....
ΡΕΕΕΕεεεεε φέρτο νου σου, μεν ακούω έτσι πελλάρες. Εν μπορείς να μιλάς έτσι για τον εαυτό σου. Άντε να σε δω, παραπάνω αισιοδοξία σε παρακαλώ

Mia Petra είπε...

Όχι άλλες "πελλάρες" θα πω κι εγώ, με το ρίσκο (!!) να την.....έχω καταλάβει σωστά τη σημασία της λέξης!! Επίσης, αν τολμούσα να πω να τον ακούς τον καπετάνιο (δλδ τον εαυτό σου) θα ρισκάριζα και πάλι λες;..... Για να πρωτοτυπίσω ως συνήθως (σε σχέση με τα τετριμμένα) θα σου πω να μην κάνεις κινήσεις βεβιασμένες επειδή "πρέπει"... Συνεννοηθήκαμε;;.. Φιλούθκια!

Mademoiselle Hyde είπε...

Αγαπημένε από ότι αντιλαμβάνομαι περνάς μια downιάρικη μέρα. ΣΥΝΕΛΘΕ!!! Αύριο είναι μια καινούργια μέρα. Εγώ θα έλεγα να πιάσεις την Μπρεντούλα να κάνετε αγαπούλες πέρκι έρτει κανένας Αντί-Χριστος Jr ή καμιά Μπρέντα Jr και θα δεις τα πάντα με άλλο μάτι!

Mana είπε...

Ούτε τι μας νυχτώνει ξέρουμε επομένως χέσε μέσα. όπως λέει ο Αρκάς αιωνιότητα είναι θα περάσει.
εν βοηθώ έννε; άσε σκατά είμαι και εγώ.

Beatrix Kiddo είπε...

με πιανουν ναι

Ανώνυμος είπε...

Όποιος φοβάται, δεν τον πιάνει ο ύπνος...