Τρίτη, Ιουνίου 12, 2012

Time


Εδώ και λίγες μέρες δηλώνω ολίγον τι σαστισμένος διότι κάνω διάφορες διαπιστώσεις για το πέρασμα του χρόνου.

Επί τη ευκαιρία της θεατρικής μας παράστασης έκατσα και ξέθαψα από το αρχείο μου τα βίντεο από τις περασμένες μας απόπειρες που χρονολογούνται μόλις πριν δύο χρόνια και παρατήρησα ότι έχουμε γεράσει. Δεν έχουμε μεγαλώσει απλά, αλλά έχουμε γεράσει. ΟΚ, δεν είμαστε και χούφταλα, αλλά δεν είμαστε και αυτό που λέμε «ατίθασα νιάτα». Όλοι οι ερασιτέχνες ηθοποιοί της ομάδος ήταν πολύ πιο φρέσκοι πριν 2 χρόνια, το δέρμα τους ήταν πιο λαμπερό, οι ίδιοι είχαν πιο παιδικά πρόσωπα, ενώ αν τους δεις σήμερα είναι σαφώς αλλαγμένοι. Σε μόλις δύο χρόνια! Μάλιστα, μερικοί απ’ αυτούς που απέκτησαν και παιδιά, είναι σαν να μεγάλωσαν μία δεκαετία σε μόλις δύο χρόνια! Είναι αγχωτικό.

Επίσης, έχω παρατηρήσει ότι άρχισα να χάνω τη μνήμη μου. Καλά, δεν είμαι και στα πρόθυρα του αλτσχάιμερ, αλλά δεν θυμάμαι τόσα πολλά όσο παλιότερα. Κάποτε εμένα δεν μου ξέφευγε όνομα, τοποθεσία, μπορούσα να σου περιγράψω τα πάντα που συνέβησαν σε κάποιο πάρτι που πήγα και μπορούσα να συγκρατώ αυτές τις πληροφορίες για χρόνια ολόκληρα. Τώρα πια δεν ισχύει. Πάω κάπου και μέσα σε μια βδομάδα δεν θυμάμαι καν ότι παρέστην! Για να καταλάβεις, φέτος πήγαμε Βενετία… Υπό άλλες συνθήκες η ανάμνηση του ταξιδιού θα ήταν τόσο νωπή στη μνήμη μου, που δεν θα μου δημιουργούνταν η ανάγκη για άλλο ταξίδι πριν περάσει τουλάχιστον ένας χρόνος. Τώρα πια ο χρόνος κυλά τόσο γρήγορα που αισθάνομαι ότι η Βενετία ήταν πριν 10 χρόνια και θέλω καινούριες διακοπές αύριο.

Μην σου σχολιάσω τη Σλοβενία, που ήταν πριν 15 μέρες και εγώ νιώθω ότι πήγα πριν 15 χρόνια. Ίσως φταίει το ότι έχω πολλά πράγματα στο κεφάλι μου και δεν προλαβαίνω να απολαύσω τις γεύσεις που μου αφήνουν οι διάφορες εμπειρίες. Για να καταλάβεις, ενώ μόλις τελείωσε η παράσταση που ανεβάσαμε, ήδη έχω αρχίσει διαδικασίες για την επόμενη και έπεσα με τα μούτρα στις προετοιμασίες, με αποτέλεσμα να νομίζω ότι η τελευταία φορά που έπαιξα θέατρο να ήταν πριν κανένα μήνα. Στην πραγματικότητα ήταν μόλις πριν 4 μέρες! Δεν το αισθάνομαι αυτό!

Η ψυχολόγος μού είχε πει μια φορά ότι πρέπει να σταματήσω να προγραμματίζω τόσα πολλά πράγματα –ασχέτως αν τα κατορθώνω στην ώρα τους και τα φέρνω βόλτα, γιατί λέει, δεν τα απολαμβάνω. Δεν ισχύει στο 100% αυτό, γιατί όταν τα ζω τα ρουφώ με το μεδούλι. Αλλά, η αλήθεια είναι ότι όταν τελειώσουν τα αισθάνομαι αμέσως πολύ μακρινά. Δεν ξέρω αν γι αυτό ευθύνεται το ότι αλλάζει η αντίληψη του χρόνου μεγαλώνοντας, πάντως είναι κάτι που με απασχολεί.

Με απασχολεί επίσης το ότι ενώ είμαι σχεδόν 32, νιώθω 17 και αν δεν συνειδητοποιήσω άμεσα την ηλικία μου και τον ρυθμό που περνούν πια τα χρόνια (ένας χρόνος = λίγες μέρες, καμία σχέση με τα χρόνια του σχολείου που ένας χρόνος ισούταν με μία αιωνιότητα), ένας θεός ξέρει το πότε θα κάνω εγώ οικογένεια. Δεν προγραμματίζω τίποτα βέβαια, τα παίρνω όλα στο χαλαρό. Δεν αποταμιεύω, δεν επενδύω τίποτε, ξοδεύω αλόγιστα, συμπεριφέρομαι λες και η σχέση μου είναι δύο μηνών (ενώ είναι σχεδόν δύο χρόνων!) και δεν ξέρω αν όλα αυτά είναι σωστά. Σίγουρα δεν είναι καλό να πιέζεις καταστάσεις, αλλά πιέζει ο χρόνος. Εντάξει, δεν λέω ότι μας πήρανε και τα χρόνια, αλλά φοβάμαι μήπως βρεθώ να είμαι 40, κοιτάζω πίσω και ψάχνω να βρω πού πήγαν τα τελευταία δέκα!

Με παρηγορεί πάντως το ότι στα ίδια χάλια είμαστε οικογενειακώς. Η γιαγιά μου είναι σχεδόν 80 και συμπεριφέρεται σαν 50αρα, η μάνα μου στα 55 νομίζει ότι είναι 25 και ο πατέρας μου λίγο πριν πεθάνει στα 62 του μου είχε πει «ούτε που θα καταλάβεις για πότε θα πατήσεις τα 60!» Τρομακτικό.

Εντάξει, τέρμα η υστερία, άλλωστε άμα σκεφτώ πόσο απότομα μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα ηρεμώ. Θέλω να πω, σύγκρινε τη ζωή μου πριν 2 χρόνια με σήμερα και δες πως άλλαξαν τα πάντα εν μια νυχτί. Ή μπορεί και δύο. Άρα…

…Άρα ας κλείσουμε χωρίς τύψεις το επόμενο μας ταξίδι.  

9 σχόλια:

Beatrix Kiddo είπε...

τρομαχτικό indeed, ούτε γω αντιλαμβάνομαι την ηλικία μου καθόλου, εσταμάτησα γύρω στα 23-24, μετά που τζιαμέ εν καταλάβω τι γίνεται, πώς περνούν τούτα ούλλα, η βδομάδες εν απίστευτο πότε αρχίζουν και πότε τελιώνουν. Εν το ότι κάμνουμε πολλά πράματα ή εν απλά το ότι εμεγαλώσαμε..who knows?!?! no time to find out :P

UrbanTulip είπε...

Χμ ειναι και το καλοκαιρι. Εγω νιωθω ενα σαχλο 25 χρονο. Και το λεω τελειως απενοχοποιημενα.
Ειδαμε και τους συνομιληκους μας τι ζωη κανουν...σπιτι, δουλεια, χρεη, οικογενεια, πεθερικα, ολα προγραμματισμενα.

μια χαρα ειμαστε!

Rania είπε...

ε αναποφευκτα ο χρόνος περνά..u cant stop it so u might as well enjoy it..

εν καλά να γεμίζεις την ζωή σου και μεν ακούεις την ψυχολόγα..εσύ κανόνιζε πολλά αφού αυτός είσαι τι θα γίνει? θα σε αλλάξει??

Ανώνυμος είπε...

καλά είναι ρε παιδιά αλλά και για μας που έχουμε οικογένεια μην μιλάτε απαξιωτικά...γιατί στο τέλος της ημέρας ο κάθε άνθρωπος δικαιούται να κανει τις επιλογές του...ο κάθε ένας όπως ο ίδιος νιώθει πραγματικά ευτυχισμένος και ότι τον γεμίζει αυτό που κάνει στη ζωή του...εγώ προσωπικά ποτέ δεν αποποιούμε την παλιά ζωή, θα βρω ώρα να πάω για καφέ, έξω, γυμναστήριο, να δω φίλους, κατακρίνω όλους όσους αποποιούνται την παλιά τους ζωή και ειδικά τους φίλους τους!!!

Moonlight είπε...

oh dear, τζι εγώ έτσι νοιώθω...
κάμνω ένα πράμα σήμερα τζαι αύριο νομίζω ότι επεράσαν αιώνες. τζαι τούτο που λαλείς με τη μνήμη... εγώ που εθυμούμουν τα πλέον ηλίθια πράματα (ρούχα, χρώμα σκιάς, μουσική), τωρά ξεχάνω ότι ήρταν τα γενέθλια μου.

τουλάχιστον τζίνα που θέλουμε να κάμνουμε απολαμβάνουμε τα όμως...

Grouta είπε...

Για το θεμα της μνημης πρεπει να σου πω οτι κι εγω αντιμετωπισα κι αντιμετωπιζω το ιδιο προβλημα μετα την εγχειρηση ανοικτης καρδιας.

Με αναισθητοποιησαν για 7 ωρες. Ειναι μεγαλος χρονος για να μην σου δημιουργησει προβλημα μνημης.

Εχω τεραστια κενα μνημης εκεινης της περιοδου. Αλλα και μετα δεν αλλαξαν και πολυ τα πραματα. Εν προσθεσεις και 2 καισαρικες, αντιλαμβανεσαι οτι ειμαι "που σου νευκω που παεις"!

Ανώνυμος είπε...

Με πληγώνει η αλλαγή προς το χειρότερο παλιών συμφοιτητών, συμμαθητών κτλ...

Ανώνυμος είπε...

Ela Oslo k tah sou pw egw pws tha ftiaksei i mnimi! Edw oi anthrwpoi zoun stin paramuythoupoli! To monadiko tous agxos einai an exoun arketa eksartimata gia to podilato k gia to ski! Ela edw kai tha deis pws tha ta thymasai ola!

Sas perimenw ;-)!

Angel

''Ο πιο πιστός φίλος του σκύλου'' είπε...

Αντίχριστε, απενεχοποιήσου επιτέλους! Αυτά που έχεις ζήσει εσύ, άλλοι δεν θα τα ζήσουν ούτε σε 100 χρόνια! Οπότε χαλάρωσε κι απόλαυσε το! Όλα στην ώρα τους κι η σωστή ώρα είναι ΌΤΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ κι όχι όταν το επιτάσσει η μικρόψυχη κλειστή κοινωνία του καθένα μας! Άμα ξαναπάθεις τέτοιες ανασφάλειες, ξάπλωσε και θα σου περάσει! Στο μεταξύ, μπες ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ''ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ'' και διάβασε το νέο μου κείμενο ''Ο ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ ΘΑ ΚΑΤΑΘΕΣΕΙ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ...'' . Οργάνωσε το επόμενο ταξίδι σου με πάθος! ΚΑΛΗΜΕΡΑ!