Πέμπτη, Μαΐου 01, 2008

Cyber Burger - Νηστίσιμο

Μια φορά και ένα καιρό, το 2006 δηλαδή, είχα μια cyber γκόμενα στην Αμερική. Την είχα γνωρίσει στο μάστερ δηλαδή, αλλά μόνο όταν επαναπατριστήκαμε αποφάσισε πως με ερωτεύτηκε. Ξέρεις, η μαγεία του msn! Βασικά, επρόκειτο για Ελληνίδα που μετακόμισε στην Ουάσιγκτον. Ο ξεριζωμός από το Ελλάντα προφανώς της κακοφάνηκε. Δεν είχε τι να κάνει όλη μέρα και το έξυνε μέσω διαδυκτίου. Έκτακτα!

Η σχέση μου μαζί της πέρασε από όλα τα στάδια της μαλακίας. Από τα γλυκά SMS, στα πρόστυχα, από το φλερτ στο σλουρπ και ούτω καθεξής. Μέχρι και κάμερα με έβαλε να αγοράσω προκειμένου να διαφημίζω το εργαλείο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Telemarketing το είχα κάνει το σπίτι! Άσε που για να επικοινωνώ μαζί της έμενα ξάγρυπνος ως τις 5:00 τα ξημερώματα, ώστε να συγχρονιζόμαστε.

Η κοπέλα ήταν ιδιαίτερη. Παρόλο που δήλωνε παρθένα, εν τούτοις μέσω κάμερας και τηλεφώνου ξυπνούσε ο άλλος της εαυτός. Μου έστελνε μηνύματα και μου έλεγε πράγματα τα οποία ακόμη κι εγώ τα έβρισκα too much. Καλαμαρούδες, μάνα μου! Εν πάση περιπτώσει, το πράγμα δεν προχωρούσε πέραν της χειροκίνητης παλινδρόμησης, οπότε μοιραία επήλθε ο κορεσμός.

Χαρακτηριστικά θυμάμαι πως έφτασα στο σημείο να αποφεύγω τα τηλεφωνήματα της, τα οποία μετά από κάποιους μήνες έγιναν καθημερινά, πολυάριθμα και προβλέψιμα. Μια φορά, που είχα νεύρα, έβαλα πείσμα να μην της το απαντήσω προκειμένου να δω πού θα φτάσει. Να σημειώσω πως άρχισε να γίνεται και φρικτά πιεστική και κτητική ως προς το φαιδρό πρόσωπο μου. Σε σημείο αδικαιολόγητο δεδομένων των χιλιομέτρων που μας χώριζαν.

Κοίταζα το κινητό έκπληκτος. Δεν σταματούσε να χτυπάει. «Δεν το απαντώ! Λύσσα κακιά! Αφού δεν έχουμε τι να πούμε! Πάλι phonesex στις 8:00 το βράδυ; Δεν πρόλαβε καν να νυχτώσει! Τι να προλάβω να σκηνοθετήσω για να σου πω;!» Στα πολλά της το απάντησα. Της είπα ψέματα πως είμαι στα Goody’s και τρώω και δεν μπορώ να μιλήσω. «Θα σε πάρω σε ένα τέταρτο, μόλις φύγω απ’ εδώ!» της είπα. Δεν πρόλαβε να περάσει το 10λεπτο, με ξαναπήρε. Τα πήρα στο κρανίο. Εκ των υστέρων θεωρώ πως έδρασα κι εγώ υπερβολικά, αλλά με είχε πρήξει. Δεν της το απάντησα. Από πείσμα αγνόησα γύρω στις 30 αναπάντητες. Έκατσα και είδα ολόκληρη συναυλία της Βίσση από το Σίγμα, έβλεπα την οθόνη του κινητού να αναβοσβήνει και δυνάμωνα την ένταση να μην την ακούω!

Δεν μιλήσαμε όλη νύχτα. Την επόμενη μέρα έπρεπε να σκεφτώ μια καλή δικαιολογία για να τα μπαλώσω. Πού ήμουν και δεν απάντησα σε 30 αναπάντητες μέσα σε ολόκληρο το βράδυ; Την επόμενη μέρα, εν μέσω κάμερας και skype έδωσα την απολογία-κατάθεση μου:

- Έλα κούκλα μου! Δεν θα το πιστέψεις τι έγινε χθες! Πήγα να φάω στα Goody’s, θυμάσαι που μιλήσαμε! Ε, φεύγοντας, ξέχασα το κινητό πάνω στο δίσκο μου! Ύστερα πέταξα τα αποφάγια στον κάλαθο των αχρήστων και μαζί τους έφυγε και το κινητό! Ούτε που το πήρα χαμπάρι! Αλλά ευτυχώς που έχω εσένα μωράκι μου, που με πήρες τηλέφωνο, κουδούνισε το κινητό σε ολόκληρο το εστιατόριο, το ακούσανε οι κοπέλες που δουλεύουν εκεί και μου το σώσανε! Αργότερα είχα καταλάβει ότι έχασα το κινητό μου, αλλά τα Goody’s είχαν ήδη κλείσει και έπρεπε να περιμένω μέχρι σήμερα το πρωί για να πάω να ρωτήσω αν έτυχε να το βρουν. Χάριν σε σένα μωράκι μου το εντόπισαν και τώρα έχω πάλι το κινητό μου στα χέρια μου. Το καθάρισα καλά-καλά και δεν μυρίζει σκουπίδια! Και είδα και τις 30 αναπάντητες κλήσεις σου. Τι ήθελες;
- Είδες που γκρινιάζεις ότι σου τηλεφωνώ συνέχεια ηλίθιε; Αν δεν ήμουν εγώ να παίρνω συνέχεια δεν θα το άκουγαν οι γκαρσόνες και τώρα δεν θα έπαιρνες πίσω το κινητό σου!
- Ναι αγάπη μου, πόσο δίκιο έχεις!


Το τι μαλακίες μπορεί να πιστέψουν οι γκόμενες ώρες-ώρες, είναι απίστευτο! Για την ιστορία του πράγματος, οι σχέσεις μου μαζί της δεν ευοδώθηκαν, surprise-surprise! Αφού συνεχίστηκε το διαδικτυακό νταβαντούρι για αρκετούς μήνες, αφού είδαμε τα στρινγκ, τα βυζιά της και μέχρι τσιφτετέλι μας χόρεψε για να μας ανάψει τα αίματα, η κυρία αποφάσισε πως δεν έχουμε τίποτα ερωτικό να μας συνδέει και παραδόθηκε στην αγκάλη Αμερικάνου νεανία.

Τζάμπα τα λεφτά της κάμερας. Δεν λες που ήταν και απ’ τις φτηνές…

Δεν υπάρχουν σχόλια: