Δευτέρα, Αυγούστου 20, 2007

Ισπανική

Αγαπημένη μου Beatriz,

Διάβαζα προ ολίγου σε ένα ιουλιανό τεύχος του Economist, πως έχετε προβλήματα στην Ισπανία όσον αφορά τον εθνικό σας ύμνο. Μέχρι πρόσφατα, ο ύμνος σας έκανε αναφορές σε διάφορα απαράδεκτα, από τη δικτατορία του Φράγκο μέχρι τη μάνα τού και τα κωλομάγουλα της, οπότε και το διασκεδάζατε. Μέχρι και τα μωρά του Δημοτικού καλαμπούριζαν με τους στίχους.

Προοδέψατε όμως, και θεωρήσατε πως είναι ανεπίτρεπτο μια δημοκρατική χώρα σαν και του λόγου σας, μέλος της ΕΕ, να συνεχίζει να υμνεί δικτατορικά καθεστώτα και κωλομέρια. Τα τελευταία χρόνια, καταργήσατε τους στίχους και αφήσατε μόνο τη μουσική, γνωστή και ως “La Marcha Real.” Μπουχτήσατε όμως, καθότι είναι τα μάλα άσχετο να παίζει ο ύμνος σας στις αθλητικές εκδηλώσεις και εσείς να αλαλάζετε άνευ νοήματος και ιδέας.

Πρόσφατα διάβασα πως προκηρύχτηκε διαγωνισμός για ανεύρεση νέων στίχων. Και εδώ αρχίσανε τα νταούλια και τα φλαμέγκο, καθότι δεν ξέρετε ποιός θα μυγιαστεί με τις διάφορες αναφορές σας στην ενωμένη δημοκρατία της Ισπανίας. Με τους Βάσκους, τους Καταλανούς και τους χίλιους δυο άλλους ‘Ισπανούς’ που δεν αισθάνονται Ισπανοί, οποιαδήποτε απόπειρα για συγγραφή ύμνου, θα αποφέρει διενέξεις και ενστάσεις!

Και τα ίδια θα έχουμε και εμείς Βεατρίκη μου στο isla bonita de Chipre, όταν με το καλό θα πρέπει να συγγραφεί νέος εθνικός ύμνος, εφόσον δεν ξέρουμε ποιό από τα δυο υπάρχοντα έθνη θα εξυμνεί και ποιούς κοινούς αγώνες θα αποθεώνει! Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι. Και αν ακόμη συμβιβαστούμε με κάτι καθαρά άχρωμο, άοσμο και άγευστο που δεν προσβάλλει καμία κοινότητα και θα ομιλεί για ουδετερότητα και ειρήνη, να ξέρεις πως κανένας δεν θα ασχοληθεί ιδιαίτερα και ουδείς θα τον αποστηθήσει.

Θα περάσει και δεν θα ακουμπήσει, ωσάν να είναι εφήμερο σουξεδάκι του Φοίβου...

Besos και καλά ξεμπερδέματα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: