Τετάρτη, Φεβρουαρίου 07, 2007

Γιουροβίζιον - (200)7 Χρόνια Φαγούρα

Ο πα-τέρας μου πάντα έλεγε πως ανήγαγα τον διαγωνισμό αυτό σε επιστήμη, και εν μέρει έχει δίκιο. Αλλά σε δίσεκτους καιρούς ζούμε, δεν θα διαδώσω εγώ τον Χατζιδάκι και τον Θεοδωράκη... Ακούσαμε τα τρία υποψήφια τραγούδια για εκπροσώπηση της Ελλάδας και απορήσαμε:
1) Τάμτα - With Love: Άσε μας κοριτσάκι μου, που με μισό σουξέ θέλεις και Γιουροβίζιον. Είχατε και στην Γεωργία την Γιουροβίζιον; Δεν λέω, ωραία η αφάνα, ωραία τα μπουτάκια, θα βγάλεις έξω -όσο- βυζόμπαλο διαθέτεις. Με το τραγούδι τι γίνεται; Όταν η Σερβία Μαυροβούνιο συνάντησε την Ελίνα Κωνσταντοπούλου στο "Ποιά προσευχή" γέννησαν το "With Love." Ατμοσφαιρικό εμβατήριο που περίμενες ότι θα ερμήνευε η Φαραντούρη. Θα το ερμηνεύσει η Φαραντούρη, με περούκα των Boney M! Τζάμπα κόπος...
2) Χρήστος Δάντης - No Madonna: Θεωρώ πως μόνο και μόνο για λόγους αρχής, ο Δάντης έπρεπε να είχε σταλεί στο Ελσίνκι με κλειστά μάτια. Το τραγούδι του στάζει ενέργεια, εκπέμπει ηλεκτρισμό και το θεωρώ ως tribute στο έργο του James Brown. Διαθέτει ολίγον από "I feel good" και τσίπουρο, "Opah, opah!" Βέβαια, δεν μυρίζει Ελλάδα, αλλά αυτό δεν ξέρω πόσο αρνητικό μπορεί να είναι μετά τη νίκη των Lordi, που έθεσαν νέο trend στις συμμετοχές του διαγωνισμού. Δυστυχώς όμως, κάθε χρόνο οι πλείστες συμμετοχές μιμούνται τον νικητή της προηγούμενης χρονιάς και κερδίζει το outsider. Δάντη μου, με τα τραγούδια σου μεγάλωσα και θα σε υποστηρίξω. Με το ζόρι θα μπεις (αν μπεις) στο ΤΟΠ10, αλλά το μη χείρον βέλτηστον. I cross my fingers but...You're no madonna!
3) Sarbel - Yassou Maria: Γεια σου ρε Σαρμπέλ-Μπεσαμέλ! Εδώ ξεπουλάμε! Πήραμε το "Ζιγκολό" της Παπαρίζου, του προσθέσαμε αμανέ, το κάναμε υπερπαραγωγή και το δώσαμε να το τραγουδίσει ένας αντι-σταρ, που αν τον δεις στο φως της μέρας νομίζεις πως καθαρίζει τζάμια στα φανάρια. Τώρα υπόσχεται να στήσει σόου επί σκηνής α'λα Ricky Martin και Ρουβάς στο Shake it. Πήγαινε γιε μου να τραγουδήσεις στους Λιβάνιους μπας και σώσεις τη χώρα και άσε μας! Παρόλα αυτά, δεδομένου πως το ερμηνεύει άλλος και ζούμε στο 2003-2004 θα ήταν η ιδανική συμμετοχή.
Μπορείτε να ακούσετε όλα τα τραγούδια εδώ. Εν κατακλείδι, η Ελλάδα φέτος παίζει αμυντικά και δεν πρόκειται να διεκδικήσει την νίκη για τα επόμενα 10 χρόνια. Όχι επειδή δεν μπορεί, αλλά επειδή η ΕΡΤ δεν θέλει. Επιστροφή στις παλιές καλές εποχές... Φέρτε τον Χρήστο Κάλοου!

1 σχόλιο:

Nisyrios είπε...

Χα! Γεια σου Χρίστο! Τότε θυμάμαι στην Αγγλία ήμασταν οι θεματοφύλακες της Eurovision!

Ε ρε να δουλεύω πρωινιάτικα και να χάσω τη ζωντανή παρουσίαση...!

Λοιπόν, θα συμφωνήσω μαζί σου... Δάντης και πάλι Δάντης! Είναι το πιο αξιοπρεπές απ'όλα, αλλά δεν είναι πιασάρικο...

Του Σαμπρέλ :-) είναι μια κακή αντιγραφή του Shake it... μέχρι και παρόμοιο στίχο έχει! Είναι όμως πιασάρικο και έχει προϋποθέσεις για τσιφτετέλια στο background. Μου αρέσει, δε λέω... αρκεί να μην είχε υπάρξει ο Ρουβάς.

Η Τάμτα είναι off τελείως... το άσμα είναι ανεκδιήγητο, αυτοκτονία από τη σέντρα... ο μόνος λόγος που θα μπορούσε να προκριθεί θα ήταν για να προσελκύσουμε τις πολύτιμες σοβιετικές ψήφους...

Με Δάντη πιάνουμε ενδεχομένως μια θέση 7-13, με Σαμπρέλ 13-18, και με Τάμτα δεν έχει λόγο καν να τραγουδήσει...

Φέτος πάντως κάνουμε χαλαρό αθλητισμό, καμία σχέση με τον πρωταθλητισμό του 2004. Η Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να κερδίσει με μπαλάντα και με άντρα τραγουδιστή, αυτό είναι δεδομένο. Του χρόνου να στείλουμε καναδυό κοριτσάκια να κουνηθούν σε κανένα τσιφτετέλι και πιάνουμε 10άδα χωρίς κόπο...

Αλήθεια, το comme ci comme ca βγήκε στη δημοσιότητα;